يزداني هم از باران فحاشي در امان نماند! درايتي که رسول خادم به خرج نداد/ کشتي آزادِ روي پل رفته را ضربه فني نکنيد!

خبرگزاري آريا - نقد بايد سازنده باشد نه از سر حقد و کينه، چون همه قهرماناني که بر اساس قانون موجود برترين نفرات وزن خود بودند را از دم تيغ گذراندن نه کمکي به کشتي خواهد کرد نه راهکار مناسبي مقابل اهل فن قرار مي دهد.
سرويس ورزش مشرق – پنجاهمين دوره مسابقات جهاني کشتي آزاد که چهاردهمين دوره در سيستم جديد اتحاديه جهاني محسوب مي شد، با يکي از ضعيف ترين نتايج تاريخ ايران به پايان رسيد و شاگردان محمد طلايي با قرار گرفتن در رده نهم تيمي به کار خود پايان دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نتيجه اي که پس از سال 1993 و رتبه نازل ايران پس از بازپس گيري مدال طلاي عباس جديدي به خاطر دوپينگ، هرگز تکرار نشده بود و رتبه چهارم 2010 به نوعي ضعيف ترين نتيجه در سال هاي اخير محسوب مي شد.
از عصر ديروز که قبل از فينال 4 وزن دوم، کار آزادکاران ايران به پايان رسيد، انتقادات و تحليل هاي زيادي روي خروجي رسانه هاي مجازي قرار گرفت و هر کسي با ادبيات خاص خود اين تيم را مورد خطاب قرار داد. البته نتايج آزادکاران به حدي ضعيف بود که انتقاد رئيس اين فدراسيون يعني رسول خادم را هم در پي داشت و وي از عملکرد برخي اوزان به صراحت ناراضي بود.

* به يزداني هم رحم نکرديم!
حافظه تاريخي ما ايراني‌ها در فراموشي يد طولايي دارد و پيروزي ها با آمدن يک نسيم باخت از يادها مي رود و باران تند انتقاد بر سر بازنده فرود مي آيد؛ بدون شنيدن هيچ دليلي! هنوز سيل انتقادات برخي خطاب به حسن يزداني پس از ضربه فني شدن در فينال نه چندان مهم جام جهاني را به ياد داريم؛ آن هم در شرايطي که 6 ماه بيشتر از قهرماني دلاور مازندراني در المپيک نمي گذشت! اما به هر حال حسن زمين خورده بود و ما هم استاد لگد زدن به زمين خورده هستيم!
برخي (اگر نخواسته باشيم بگوئيم اکثر ما) بدون توجه به شرايط بدني، هوايي، قرعه و خيلي عوامل موثر ديگر انتظار داريم نمايندگان ايران در هر ميداني و هر رشته اي با قدرت تمام همه رقباي خود را آن هم با اقتدار شکست دهند؛ چيزي که نه در منطق مي گنجد و نه در عمل براي هيچ ورزشکار و کشوري شدني نيست. چه بسا اگر اينگونه بود، رقابت معنايي نداشت و هيچ گاه مزه شيريني بردها و مدالهاي چون مدال حسن يزداني ديگر به جان و تنمان نمي چسبيد و تکراري و يکنواخت مي شد.

* انتخابي به چه قيمتي؟!
کشتي ايران که 4 سال قبل با رسول خادم براي نخستين بار پس از انقلاب بر بام دنيا ايستاد، الان زمين خورده و هر که از گرد راه مي رسد، لگدي حواله آن مي کند و دلش خنک مي شود! تيم امسال يک فرق اساسي با تيم هاي هميشگي داشت و آن هم عبور همه ملي پوشان (به جز وزن 70 کيلوگرم) از فيلتر انتخابي بود و براي يک بار هم که شده در عمل حق به حقدار رسيد و دهان همه منتقديني که پس از ناکامي تيم ملي اين ايراد را مي گرفتند، بسته شد. البته اين قانون تبعاتي را هم در پي دارد که بايد به جان خريد. به هر صورت يک قانون بد بهتر از بي قانوني است. اما به چه قيمتي؟
تيم ملي روسيه که قدرت بلامنازع کشتي جهان از گذشته و به خصوص در قرن 21 بوده، امسال نه در کشتي آزاد و نه در فرنگي، رنگ مدال طلا را نديد! اين فرآيند را همواره در تيم خود داشته و هر سال شاهد حضور پديده هاي نوظهور و اسامي جديد در اين تيم هستيم و اين مسئله در اين تيم جا افتاده است. اما آيا روزي که ما دم از انتخابي مي زديم، پي اين نتايج را به تنمان ماليده بوديم يا نه؟
تيمي که نفرات سرشناسي مانند حسن رحيمي، کميل قاسمي، رضا يزداني، سيد احمد محمدي و حتي مسعود اسماعيل‌پور را به خاطر انتخاب نشدن و مصدوميت در اختيار نداشت، در حالي به پاريس رفت که نفرات جوان و البته کم تجربه اي در ترکيب اين تيم بودند. چهار - پنج کشتي‌گير تيم سابقه و تجربه حضور در مسابقات جهاني را نداشتند؛ اما تمام آنها سال‌هاست که در اردوهاي تيم ملي حضور دارند و برخي مانند ياراحمدي از سال 2011 در اردوي تيم‌هاي نوجوانان حضور داشته‌ و مي بايستي براي حضور در چنين مسابقات مهمي از نظر روحي هم آماده مي شدند.

* کوچينگ در مواقع حساس کجا بود؟
با همه اين تفاسير، انتقادات فراواني به اين تيم وارد است؛ تيمي که در 6 سال اخير همواره روي سکو حضور داشته و حتي قهرماني جهان را پس از سالها به دست آورده، نبايد در توانايي اداره کردن کشتي در ثانيه‌هاي پاياني مبارزه آن هم مقابل حريفاني که برتري فني خاصي نسبت به کشتي‌گيران ما نداشتند، عاجز بماند. موضوعي که ممکن است براي هر کشتي گيري پيش بيايد اما چون در مسابقات گذشته هم تکرار شده بود، به ضعف کوچينگ کنار تشک و عدم آمادگي رواني کشتي گيران بر مي گردد. صد البته عدم حضور رسول خادم در کنار تشک پس از چند سال هم يکي از دلايل ناکامي ايران محسوب مي شود.
بلاتکليفي در تصميمات کادر فني تا حدودي در اين رقابت‌ها احساس مي‌شد و بنظر مي‌رسيد بدون حضور رسول خادم، مربيان تيم ملي از اعتماد به نفس لازم برخوردار نيستند و تيم ملي در مواقع حساس از ضعف کوچينگ رنج مي‌برد.

* درايتي که خادم به خرج نداد!
بايد با خودمان صادق باشيم، برنامه ريزي براي المپيک هزينه دارد و اگر هدف از پوست اندازيِ تيم ملي (البته در نوع واقعي آن و نه صرف جابجايي نام چند قهرمان)، جوان کردنِ اين تيم است که چندان هم جوان نبود. مي شد در تورنمنت هاي مختلف و کم اهميت تر نفرات خود را محک بزنيم و با تصميم کميته فني و در نظر گرفتن ميزان تجربه و مسابقات انتخابي آوردگاه مهم جهاني و المپيک را ميدان تجربه اندوزي نکنيم. اما اگر هدف تک مدال هاي دلخوش کن است، بايد به سيستم گلخانه اي که هميشه هم وجود ندارد روي آورد، هر چند نمي توان تا ابد متکي به تعدادي محدود هر چند نامدار و سرشناس بود.
کاش رسول خادم که نشان داده از نظر فني چه در زمان کشتي گرفتن و چه زمان سرمربيگري، از درايت بالايي برخوردار است، برخي نفرات را که به خاطر کم کردن وزن توان فني بالاي خود را نمي توانند به نمايش بگذارند، يک وزن بالاتر مي برد و در تورنمنت هاي مختلف محک مي زد؛ کاري که درباره حسن يزداني در 3 سال اخير به خوبي و پله پله طي شد و نتيجه آن دو طلاي پياپي المپيک و جهاني بود.

* نابغه ها هم در امان نيستند!
به گزارش مشرق، با توجه به تغيير متعدد قوانين، امسال سطح مسابقات از کيفيت بالايي برخوردار بود و شاهد رد و بدل شدن امتيازات فراوان در يک کشتي بوديم و ديگر هيچ کشتي گيري تا ثانيه آخر از دادن امتياز در امان نيست، همانگونه که ديديم قهرمانان بزرگي چون جردن باروس و رشيد سعداله يف و طاها آکگول و .... در برخي مبارزات امتيازات فراواني از دست دادند و تا مرز شکست هم پيش رفتند و تجربه بالاي آنها به کمکشان آمد. البته قهرماناني مثل حسن يزداني که يادآور نابغه اي چون بوايسار سايتيف است استثنا هستند و با تاکتيک و تکنيک هاي منحصر به فرد خود اجازه فکر کردن به حريف را نمي دهند و تنها يک حادثه يا اشتباه مي تواند موجب از دست دادن امتياز از سوي آنها باشد.
برخي از قهرمانان ملي پوش ايران در حالي باختند که تا ثانيه هاي پاياني از حريفان خود پيش بودند و تنها به خاطر اشتباه محاسباتي و گاهاً کوچينگ نامناسب با حسرت تشک را ترک کردند و در پايان شاهد مدال گرفتن رقباي خود شدند.

* کشتي آزادِ روي پل رفته را ضربه فني نکنيد!
در هر صورت، نتايج ناکامي در مسابقات جهاني به تمام جامعه کشتي برمي‌گردد. همانطور که در موفقيت‌ها همه سهيم هستند، در اين ناکامي هم همه سهم دارند. البته بررسي دقيق و تحليل نتايج و دلايل اين ناکامي نيازمند بازگشت کادر فني و ارائه تحليل فني آنها درباره عملکرد نمايندگان کشورمان است تا بتوان تحليل درستي از علل اين ناکامي داشته باشيم.
اما نقد بايد سازنده باشد؛ نه از سر حقد و کينه، چون همه قهرماناني که بر اساس قانون موجود برترين نفرات وزن خود بودند را از دم تيغ گذراندن، نه کمکي به کشتي خواهد کرد و نه راهکار مناسبي پيش روي اهل فن قرار خواهد داد. اگر هدف از نقد موفقيت در المپيک است نبايد عدم حضور در جام جهاني که به گفته خيلي از منتقدين کنوني اعتبار آنچناني ندارد آن قدر در چشم عموم مهم جلوه کند که انگار سهميه المپيک را از دست داديم. وضعيت کنوني کشتي آزاد همانند کشتي گيري است که بر اثر يک غفلت روي پل رفته، خودمان آن را ضربه فني نکنيم!
نتايج پاريس هشداري بود براي ايران که رقبا براي المپيک حسابي در حال آماده شدند هستند و رقيب ايران تنها روسيه و آمريکا نيستند، ژاپن و گرجستان و آذربايجان و ترکيه منتظر غفلت ايران هستند.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۵۳۰۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کامران در وزن ۸۶ کیلوگرم؛ بشنوید و باور کنید

دارنده ۲ مدال طلای پیکارهای کشتی آزاد قهرمانی جهان در وزن ۹۲ کیلوگرم، تصمیم خود را برای حضور در وزن المپیکی گرفت.

به گزارش مشرق، تغییر وزن کامران قاسم‌پور طی این سال‌ها دردسرهای زیادی را برایش به دنبال داشته و تنها طی ۲ سالی که به ثبات وزنی در ۹۲ کیلوگرم رسیده بود، توانست بخشی از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های خودش را با کسب ۲ طلای پیکارهای قهرمانی جهان به منصه ظهور برساند.

او در جام جهانی ۲۰۲۲ برای نخستین مرتبه و در دیدار فینال ایران و آمریکا به وزن ۹۷ کیلوگرم آمد و متحمل شکست برابر کایل اسنایدر شد. او برای حضور در المپیک به ناچار تصمیم گرفت، تغییر وزن بدهد و بازهم به یک وزن بالاتر رفت و تلاش خودش را داشت و باز هم مقابل این آزادکار آمریکایی شکست خورد تا امیرعلی آذرپیرا به عنوان گزینه نهایی این وزن برای پاریس برگزیده شود.

آذرپیرا در مسابقات قهرمانی کشور به عنوان مقام نخست رسید و در تورنمنت رنکینگ‌دار زاگرب با پیروزی برابر کایل اسنایدر صاحب گردن آویز طلا شد. جوان اول کشتی تهران با کسب سهمیه المپیک در مسابقات گزینشی المپیک آسیا در بیشکک قرقیزستان به طور رسمی نماینده ایران در المپیک پاریس شد.

در هفته‌های اخیر خبرهایی از احتمال برگزاری مسابقه انتخابی بین قاسم‌پور و یزدانی از سوی کادر فنی مطرح شد اما یزدانی با تصمیم فدراسیون اواسط خرداد ماه به رقابت‌های رنکینگ‌دار بوداپست اعزام خواهد شد و در صورت عملکرد مثبت مسافر پاریس خواهد شد. در صورتی که یزدانی نتواند نتیجه لازم را در مجارستان کسب کند آن زمان است که احتمال حضور کامران در پاریس پیش از گذشته خواهد بود.

پیگیری‌های حاکی از آن دارد که گلادیاتور ایرانی اکنون وزنی نزدیک به ۸۶ کیلوگرم دارد و منتظر چراغ سبز فدارسیون و عملکرد حسن یزدانی در مجارستان است. البته قاسم‌پور می‌تواند در مسابقات جهانی آلبانی در وزن غیرالمپیکی ۹۲ کیلوگرم روی تشک برود.

کامران قاسم‌پور ملی‌پوش کشتی آزاد ایران در مسابقات قهرمانی سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۱ موفق به کسب مدال طلا وزن ۹۲ کیلوگرم شد. وی در سال ۲۰۲۲ و در جهانی بلگراد با شکست جی‌دن کاکس آمریکا به یکی از قدرت‌های نوظهور جهان کشتی تبدیل شد. او در سال ۲۰۲۱ کاکس را در نیمه‌نهایی شکست داد و در دیدار نهایی نیز موفق شد مقابل ماگومد قربان‌اف از روسیه با نتیجه ۸ بر ۴ به پیروزی برسد و نخستین طلای جهانی خود را ضرب کند.

قاسم‌پور در صورت حضور در وزن ۸۶ کیلوگرم باید در چرخه انتخابی مصاف سختی با حسن یزدانی نابغه کشتی ایران و جهان داشته باشد.

منبع: ایرنا